“Door een proces van carbonisatie ontstaan uit hout houtsculpturen. Vuur geldt hier als creatiemiddel, als werktuig om hout te bewerken: constructie versus destructie. Vuur als vormgever van materie: het uithollen en beeldhouwen of hoe uit het niets opnieuw iets ontstaat. Door vuur leegte vorm geven. En net zoals bij het potloodtekenen, volstaat één enkele lijn, één likje vuur in dit geval, om zowel vorm als materiaal te muteren. Wat ontstaat zijn fragiele, zwart geblakerde creaties. Vaak niet meer dan een zwarte splinter. Vage herinneringen aan vuur. Ondanks het brute, monumentale, en zelfs wilde karakter van hout als natuurelement, neemt het onder invloed van vuur een nieuwe gedaante aan. Een poëtische monumentaliteit die getuigt van een andere dimensie: één die vreemd is van zijn vegetaal verleden. “

Francis Carrette (VERTALING: VEERLE DE SAEGER)