Mijn werk is een bescheiden reflectie op onze relatie met dieren. Verre van de fabels van La Fontaine waar dieren onze ergste fouten personifiëren, roepen deze portretten voor mij eerder een mythische gouden eeuw op, genesteld in een min of meer ver verleden waarin onze ijverige intelligentie ons nog niet van de ander zou hebben gescheiden. bewoners van planeet Aarde. Vandaar het opzettelijk naar achteren gerichte aspect van mijn schilderijen: kalkachtig en verweerd materiaal zoals een oude muur, donkere achtergronden, gouden lijsten… .. uit dit denkbeeldige verleden kijken deze niet-mensen, gekleed als prinsen, naar ons en stellen vragen.